مـــی دانــم...

 یــکــی از آن روزهــای مبـهــم دور

 

وقـتــی جـلــوی تــلـویــزیــون روی کــانــاپــه لــم داده ای


 و بـچــه هــا از سرو کــولـت بــالا مـی رونــد


 درسـت هــمــان لـحـظــه کــه قــرار است احــســاس کنی خــوشبـخـت تــریــنــی

 

نـــاگــهـــان...

 

یــاد مـن بـــه سـیـنــه ات چـنـــگ مـی زنـــد...



 



 پی نوشـــت:هــر چـــه داشـتــم رو کــردم امــا تــو اسـیــر نـشــدی ســیــر شــدی ..!!




 بعدا نــوشــت :  ×دارمــ آهنگــــ  ناکـــام محــسن یاحقــی رو گوشــ میدمــــ {با صدای بلنـــد}× 


 




چـــه حریصــانه لبانـــم را بوسیـــدی...


و چـــه وحــشیــانه رختـــم را دریـــدی...


و من چـــه عاشـــقانه دست بر هوسهایت کشیدم...


امـــا....... کاش میفهمیدی که زن...


تا عاشق نباشد نمیبوســد...نمیــبـــویــد...


وتسلــیم نمیـــکند...رویـــاهای عریـــانیـــش را......





بعـــدا نوشـــت:  ناراحـــَت نیســتم از این شکـــست... اینــبار قول میدم فرامـــوشت میــکنـــم






این خط ______


این هم نشان +

دلــت بــرای هیــچ کــس به اندازه ی من تنــگ نــخـواهد شــد

بــرای نــگــاه کــردنــم
بــرای بـوســیــدنــمــ
... ... بــرای خنــدیــدنــم
بــرای تــمام لــحــظــه هــایــی کــه آمــدی
و شعــر من شدی
روزی کــه نیــســتــم
دلت

برای همـه ی ایــن هــا تــنــگ خــواهــد شــد




پــی نــ ــوشــت:  دارهــ بارونــ میاد.... مثــِ همیشــه دلـــم غــَم دارهـــ~ || امــآ مهــم نیــستـ||

 



شــَک کرده بودم کَســی بـیــن ماســت~


حالا یــَقیــن دارمــ


" مــن" بین دو نـــفر ایستاده ام~


چقـــدر تفاوت وجـــود داشـــت


بین واقــیعت 

     

    و 


طـَـرز فـِـکــر مــَن


  


      
     این تـو نیـستی که مرا از یـاد برده ای این منم که به یادم اجازه نمـیدهم حتی از  

       نزدیکی ذهن تو عبور کند،صحبت از فراموشی نیست،صحبت از لیـاقـت توسـت...