مـــی دانــم...
یــکــی از آن روزهــای مبـهــم دور
وقـتــی جـلــوی تــلـویــزیــون روی کــانــاپــه لــم داده ای
و بـچــه هــا از سرو کــولـت بــالا مـی رونــد
درسـت هــمــان لـحـظــه کــه قــرار است احــســاس کنی خــوشبـخـت تــریــنــی
نـــاگــهـــان...
یــاد مـن بـــه سـیـنــه ات چـنـــگ مـی زنـــد...
پی نوشـــت:هــر چـــه داشـتــم رو کــردم امــا تــو اسـیــر نـشــدی ســیــر شــدی ..!!
بعدا نــوشــت : ×دارمــ آهنگــــ ناکـــام محــسن یاحقــی رو گوشــ میدمــــ {با صدای بلنـــد}×
چـــه حریصــانه لبانـــم را بوسیـــدی...
و چـــه وحــشیــانه رختـــم را دریـــدی...
و من چـــه عاشـــقانه دست بر هوسهایت کشیدم...
امـــا....... کاش میفهمیدی که زن...
تا عاشق نباشد نمیبوســد...نمیــبـــویــد...
وتسلــیم نمیـــکند...رویـــاهای عریـــانیـــش را......
♥
بعـــدا نوشـــت: ناراحـــَت نیســتم از این شکـــست... اینــبار قول میدم فرامـــوشت میــکنـــم
این خط ______
دلــت بــرای هیــچ کــس به اندازه ی من تنــگ نــخـواهد شــد
بــرای نــگــاه کــردنــمبرای همـه ی ایــن هــا تــنــگ خــواهــد شــد
پــی نــ ــوشــت: دارهــ بارونــ میاد.... مثــِ همیشــه دلـــم غــَم دارهـــ~ || امــآ مهــم نیــستـ||